De foto's van een professionele fotograaf zien er altijd beter uit dan de vakantiekiekjes van tante Gerda. Toch zit het verschil 'm vaak in de kleine dingen.

Mensen fotograferen
Familie en vrienden fotografeer je het beste met een matige telelens. Een 85 of 100 mm objectief (kleinbeeldequivalent) dwingt je om afstand te nemen van je onderwerp en dat voorkomt vertekening.

Als je iemand 'los' wilt laten komen van de achtergrond gebruik je een sterke telelens (vanaf 135 mm) en een zo groot mogelijke lensopening. Je onderwerp staat dan gestoken scherp tegen een vage achtergrond.

Softfocusfotografie
Bijna 40 procent van alle mannen heeft wel eens naaktfoto's van zijn vriendin of vrouw gemaakt (bron: Cijfers.net). Veel van die foto's vallen in de categorie soft-focus.

Je kunt een softfocusobjectief of -filter in de winkel kopen of zelf maken door een oude nylon over de lens te trekken. Door de lensopening (= diafragma) te variëren heb je invloed op het effect: een grote lensopening geeft een sterk, een kleine lensopening een gering softfocuseffect.

Skylightfilters
Veel fotografen nemen bij aankoop van een nieuw objectief ook direct een skylightfilter mee naar huis. "Om de lens te beschermen", heet het dan.

Maar weet wel dat elk stukje glas dat je voor je objectief schroeft leidt tot kwaliteitsverlies. En dat is jammer, vooral als je een kwaliteitsobjectief gekocht hebt. Koop daarom alleen filters van de beste optische kwaliteit. Of beter nog: laat die skylightfilters gewoon achterwege.

Films bewaren
Films bewaar je het beste in de koelkast. Dat komt omdat fotorolletjes, net als appels en peren, 'overrijp' kunnen worden...

Een film die nét uit de fabriek rolt is nog niet bruikbaar; de gevoeligheid komt niet overeen met de ISO-waarde die op de verpakking staat en kleuren worden niet correct weergegeven. De emulsie (= lichtgevoelige laag) moet eerst 'rijpen', pas daarna kan het fotorolletje in de verkoop.

Een rijp filmpje is beperkt houdbaar: na de uiterste gebruiksdatum (kijk op de verpakking) neemt de kwaliteit van de film weer af. Daarom is het verstandig om ongebruikte films in de koelkast te bewaren: de lage temperatuur vertraagt het rijpingsproces. Belichte films stop je niet terug in de koelkast, maar laat je zo snel mogelijk ontwikkelen.

Professionele- en amateurfilms
Veel films kennen een professionele- en een amateur-versie. Meestal gaat het om volstrekt identieke films. Maar waar komt dat aanzienlijke prijsverschil dan toch vandaan?

De kwaliteit van een professionele film is zéér constant. Dat komt doordat een professionele film gekoeld bewaard wordt en bovendien korter in de winkel ligt dan een amateurfilm. Dat maakt zo'n film natuurlijk wél een stuk duurder.

Een amateurfilm ligt veel langer in de winkel en kent daardoor grotere schommelingen in gevoeligheid en kleurweergave. Zie ook: films bewaren.

Kleurgebruik
Goede kleurenfoto's bevatten weinig kleuren. Als je het aantal kleuren weet te beperken tot één of twee krijg je een opvallende, sprekende foto. Logisch, want zo'n plaatje wijkt sterk af van de wereld om ons heen waarin het een kakofonie van kleuren is.

Neem deze website als voorbeeld: naast zwart en grijs tref je slechts één enkele kleur aan: (mais)geel. Het resultaat? Een sterk grafische site die zich duidelijk onderscheidt van andere websites.

Een fraaie zonsondergang
Hij was toch écht prachtig oranje-rood, die zonsondergang die je met je digitale camera fotografeerde. Maar waarom is het dan zo'n kleurloos plaatje geworden? Nou, waarschijnlijk omdat de automatische witbalans van je camera de foto 'gecorrigeerd' heeft.

Zonlicht verandert gedurende de dag constant van kleur. Moderne digitale camera's corrigeren daarvoor, maar dat is lang niet altijd wat je wilt. Dus als je de volgende keer een foto van een spectaculaire zonsondergang maakt, zet dan de witbalans van je camera op daglicht. Want alleen zo vang je de sfeer van die onvergetelijke avond...

Heldere, verzadigde kleuren
De foto's uit de brochure van het reisbureau zijn vaak zoveel fraaier van kleur dan de plaatjes die jij als toerist maakt. Hoe komt dat?

Als je diezelfde mooie kleuren in jouw eigen foto's wilt terug zien, moet je wellicht de aankoop van een polarisatiefilter overwegen. Zo'n filter verhoogt de contrasten en maakt bij een bepaalde opnamerichting (namelijk: loodrecht op de invalsrichting van het zonlicht) bijv. het blauw van de lucht dieper van kleur.

Maar let op: moderne camera's vereisen vaak een duurder, zogenaamd circulair polarisatiefilter! Vertel de verkoper dus altijd welk type camera je gebruikt.

Flitsen
Flitslicht is hard en dus doorgaans weinig vleiend voor je onderwerp. Bovendien verliest flitslicht snel aan sterkte: een verdubbeling van de afstand leidt tot 75% lichtverlies. Een overbelicht onderwerp tegen een gitzwarte achtergrond is dan het teleurstellende resultaat.

Flitsen doe je daarom het beste indirect, bijvoorbeeld via een wit plafond. Je kunt ook een iets snellere film gebruiken. Kies in dat geval voor een diafragma (= lensopening) die zonder flits zou leiden tot een foto die één of twee stops is onderbelicht. Het licht van de flitser gebruik je dan om je foto alsnog correct te belichten.

Rode ogen
Rode ogen ontstaan doordat flitslicht wordt weerkaatst van de sterk doorbloede retina (= netvlies) van het oog. Het effect treedt alleen op wanneer de flitser dicht bij het objectief zit. De oplossing is dus simpel: flits indirect of vergroot de afstand tussen flitser en objectief.

Als je een camera bezit met ingebouwde flitser blijft het behelpen. Je kunt het rode ogen-effect dan enigszins beperken door ervoor te zorgen dat de pupil (= opening) van het oog zo klein mogelijk is. Zorg daarom altijd voor zoveel mogelijk licht in de kamer waar je fotografeert.

bron: Hack fotografie